Feria II infra Hebdomadam II Adventus ~ III. classis
Commemoratio ad Laudes tantum: S. Melchiadis Papæ et Martyris

Divinum Officium Ordo Praedicatorum - 1962

12-10-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem ventúrum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Salterio del Tiempo correspondiente}
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid a adorarlo.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid a adorarlo.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a adorarlo.
Ant. Al Rey que vendrá como Señor, * Venid a adorarlo.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Verbum supérnum, pródiens
A Patre olim éxiens,
Qui natus orbi súbvenis,
Cursu declívi témporis.

Illúmina nunc péctora,
Tuóque amóre cóncrema;
Audíto ut præcónio
Sint pulsa tandem lúbrica.

Iudéxque cum post áderis
Rimári facta péctoris,
Reddens vicem pro ábditis,
Iustísque regnum pro bonis.

Non demum arctémur malis
Pro qualitáte críminis;
Sed cum beátis cómpotes
Simus perénnes cælibes.

Laus, honor, virtus, glória,
Deo Patri, et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sæculórum sǽcula.
Amen.
Himno {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Divino Verbo engendrado
del Padre Eterno en el seno,
que por salvarnos naciste
en la plenitud del tiempo.

Ilumina ahora las mentes,
e inflama en tu amor los pechos,
que, desechando lo vano,
llenen celestes deseos.

Para que el día del juicio,
aquella sentencia oyendo,
que al fuego envia los malos
y al cielo llama los buenos,

No nos envuelvan las llamas
en sus torbellinos negros;
mas contemplando tu rostro,
eterna dicha gocemos.

Gloria al Padre, gloria al Hijo,
y a Tí, Santo Paracleto,
como lo fue, sea siempre,
por los siglos sempiternos.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Dóminus de cælo * prospéxit super fílios hóminum.
Psalmus 13 [1]
13:1 Dixit insípiens in corde suo: * non est Deus.
13:1 Corrúpti sunt, et abominábiles facti sunt in stúdiis suis: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
13:2 Dóminus de cælo prospéxit super fílios hóminum, * ut vídeat si est intéllegens, aut requírens Deum.
13:3 Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt: * non est qui fáciat bonum, non est usque ad unum.
13:3 Sepúlcrum patens est guttur eórum: linguis suis dolóse agébant * venénum áspidum sub lábiis eórum.
13:3 Quorum os maledictióne et amaritúdine plenum est: * velóces pedes eórum ad effundéndum sánguinem.
13:3 Contrítio et infelícitas in viis eórum, et viam pacis non cognovérunt: * non est timor Dei ante óculos eórum.
13:4 Nonne cognóscent omnes qui operántur iniquitátem, * qui dévorant plebem meam sicut escam panis?
13:5 Dóminum non invocavérunt, * illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor.
13:6 Quóniam Dóminus in generatióne iusta est, consílium ínopis confudístis: * quóniam Dóminus spes eius est.
13:7 Quis dabit ex Sion salutáre Israël? * cum avérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, exsultábit Iacob, et lætábitur Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus de cælo prospéxit super fílios hóminum.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. El Señor observa desde el cielo * a los hijos de Adán.
Salmo 13 [1]
13:1 Dijo en su corazón el insensato: * No hay Dios.
13:1 Los hombres se han corrompido, y se han hecho abominables por seguir sus pasiones; * no hay quien obre bien, no hay uno siquiera.
13:2 El Señor echó desde el cielo una mirada sobre los hijos de los hombres, * para ver si había uno que tuviese juicio, o que buscase a Dios.
13:3 Todos se han extraviado, todos a una se hicieron inútiles; * no hay quien obre bien, no hay siquiera uno.
13:3 Su garganta es un sepulcro destapado; con sus lenguas están forjando fraudes; * debajo de sus labios hay veneno de áspides.
13:3 Llena está su boca de maldición y de amargura; * sus pies son ligeros para ir a derramar sangre.
13:3 Todos sus procederes se dirigen a afligir y oprimir al prójimo; nunca conocieron el sendero de la paz; * no hay temor de Dios ante sus ojos.
13:4 ¿Por ventura no entrarán en conocimiento todos esos que hacen profesión de la iniquidad; * esos que devoran a mi pueblo como un bocado de pan?
13:5 No han invocado al Señor; * y allí tiemblan de miedo donde no hay motivo de temer.
13:6 Porque está el Señor en medio del linaje de los justos; vosotros, ¡oh impíos!, ridiculizáis la determinación del desvalido, * cuando pone en el Señor su esperanza.
13:7 ¡Oh, quién enviará de Sion la salud y al salvador de Israel! * Cuando el Señor pusiere fin a la cautividad de su pueblo, saltará de gozo Jacob, y se regocijará Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor observa desde el cielo a los hijos de Adán.
Ant. Qui operátur iustítiam * requiéscet in monte sancto tuo, Dómine.
Psalmus 14 [2]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur iustítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu eius malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui iurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Qui operátur iustítiam requiéscet in monte sancto tuo, Dómine.
Ant. El que practica la justicia, * Señor, habitará en tu monte santo.
Salmo 14 [2]
14:1 ¡Ah, Señor!, ¿quién morará en tu celestial tabernáculo? * ¿o quién descansará en tu santo monte?
14:2 Aquel que vive sin mancilla * y obra rectamente.
14:3 Aquel que habla la verdad que tiene en su corazón * y no ha forjado ningún dolo con su lengua;
14:3 Ni ha hecho mal a sus prójimos * ni ha consentido que fuesen infamados.
14:4 El que en su estimación tiene al malvado por nada, * mas honra a aquellos que temen al Señor;
14:5 Que si hace juramento a su prójimo, no le engaña. * Que no da su dinero a usura, ni se deja cohechar contra el inocente.
14:5 Quien así se porta, * no será conmovido por toda la eternidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El que practica la justicia, Señor, habitará en tu monte santo.
Ant. Inclína, Dómine, * aurem tuam mihi, et exáudi verba mea.
Psalmus 16 [3]
16:1 Exáudi, Dómine, iustítiam meam: * inténde deprecatiónem meam.
16:1 Áuribus pércipe oratiónem meam, * non in lábiis dolósis.
16:2 De vultu tuo iudícium meum pródeat: * óculi tui vídeant æquitátes.
16:3 Probásti cor meum, et visitásti nocte: * igne me examinásti, et non est invénta in me iníquitas.
16:4 Ut non loquátur os meum ópera hóminum: * propter verba labiórum tuórum ego custodívi vias duras.
16:5 Pérfice gressus meos in sémitis tuis: * ut non moveántur vestígia mea.
16:6 Ego clamávi, quóniam exaudísti me, Deus: * inclína aurem tuam mihi, et exáudi verba mea.
16:7 Mirífica misericórdias tuas, * qui salvos facis sperántes in te.
16:8 A resisténtibus déxteræ tuæ custódi me, * ut pupíllam óculi.
16:9 Sub umbra alárum tuárum prótege me: * a fácie impiórum qui me afflixérunt.
16:10 Inimíci mei ánimam meam circumdedérunt, ádipem suum conclusérunt: * os eórum locútum est supérbiam.
16:11 Proiciéntes me nunc circumdedérunt me: * óculos suos statuérunt declináre in terram.
16:12 Suscepérunt me sicut leo parátus ad prædam: * et sicut cátulus leónis hábitans in ábditis.
16:13 Exsúrge, Dómine, prǽveni eum, et supplánta eum: * éripe ánimam meam ab ímpio, frámeam tuam ab inimícis manus tuæ.
16:14 Dómine, a paucis de terra dívide eos in vita eórum: * de abscónditis tuis adimplétus est venter eórum.
16:14 Saturáti sunt fíliis: * et dimisérunt relíquias suas párvulis suis.
16:15 Ego autem in iustítia apparébo conspéctui tuo: * satiábor cum apparúerit glória tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Inclína, Dómine, aurem tuam mihi, et exáudi verba mea.
Ant. Presta oído * a mi súplica, Señor; atiende a mis clamores.
Salmo 16 [3]
16:1 Atiende, ¡oh Señor!, a mi justicia, * acoge mis plegarias.
16:1 Presta oídos a mi oración, * que no la pronuncio con labios hipócritas.
16:2 Salga de tu benigno rostro mi sentencia; * miren tus ojos la justicia de mi causa.
16:3 Pusiste a prueba mi corazón, y le has visitado durante la noche; * me has acrisolado al fuego, y en mí no se ha hallado iniquidad.
16:4 Lejos de hablar mi boca según el proceder de los hombres mundanos; * por respeto a las palabras de tus labios he seguido las sendas escabrosas de la virtud.
16:5 Asegura constantemente mis pasos por tus senderos, * a fin de que mis pies no resbalen.
16:6 Yo he clamado a ti, Dios mío, porque siempre me has oído benignamente; * inclina, pues, hacia mí tus oídos, y escucha mis palabras.
16:7 Haz brillar de un modo maravilloso tu misericordia, * ¡oh Salvador de los que en ti esperan!
16:8 De los que resisten el poder de tu diestra, guárdame, Señor, * como a las niñas de los ojos.
16:9 Ampárame bajo la sombra de tus alas, * contra los impíos que me persiguen.
16:10 Han cercado mis enemigos mi alma. Han cerrado sus entrañas a toda compasión; * hablan con altanería.
16:11 Después de haberme arrojado fuera, ahora me tienen cercado por todas partes; * tienen puestas sus miras para dar conmigo en tierra.
16:12 Están acechándome como el león preparado a arrojarse sobre la presa, * o como el leoncillo, que en lugares escondidos está en espera.
16:13 Levántate, ¡oh Señor!, prevé su golpe, y arrójalos por el suelo; * libra mi alma de las garras del impío; quítales su espada a los enemigos de tu diestra.
16:14 Sepáralos, Señor, de los buenos, aun mientras viven, * de aquellos que son en corto número sobre la tierra, en la que han saciado su apetito de tus exquisitos bienes.
16:14 Se llenan de hijos según su deseo; * y dejan después a sus nietos el resto de sus caudales.
16:15 Pero yo compareceré en tu presencia con la justicia de mis obras; * y quedaré plenamente saciado, cuando se me manifieste tu gloria.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Presta oído a mi súplica, Señor; atiende a mis clamores.
Ant. Díligam te, * Dómine, virtus mea.
Psalmus 17(2-16) [4]
17:2 Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: * Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
17:3 Deus meus adiútor meus, * et sperábo in eum.
17:3 Protéctor meus, et cornu salútis meæ, * et suscéptor meus.
17:4 Laudans invocábo Dóminum: * et ab inimícis meis salvus ero.
17:5 Circumdedérunt me dolóres mortis: * et torréntes iniquitátis conturbavérunt me.
17:6 Dolóres inférni circumdedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis.
17:7 In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi.
17:7 Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam: * et clamor meus in conspéctu eius, introívit in aures eius.
17:8 Commóta est, et contrémuit terra: * fundaménta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt, quóniam irátus est eis.
17:9 Ascéndit fumus in ira eius: et ignis a fácie eius exársit: * carbónes succénsi sunt ab eo.
17:10 Inclinávit cælos, et descéndit: * et calígo sub pédibus eius.
17:11 Et ascéndit super Chérubim, et volávit: * volávit super pennas ventórum.
17:12 Et pósuit ténebras latíbulum suum, in circúitu eius tabernáculum eius: * tenebrósa aqua in núbibus áëris.
17:13 Præ fulgóre in conspéctu eius nubes transiérunt, * grando et carbónes ignis.
17:14 Et intónuit de cælo Dóminus, et Altíssimus dedit vocem suam: * grando et carbónes ignis.
17:15 Et misit sagíttas suas, et dissipávit eos: * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos.
17:16 Et apparuérunt fontes aquárum, * et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum:
17:16 Ab increpatióne tua, Dómine, * ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Díligam te, Dómine, virtus mea.
Ant. Yo te amo, * Señor; Tú eres mi fortaleza.
Salmo 17(2-16) [4]
17:2 A ti he de amarte, ¡oh Señor!, que eres toda mi fortaleza. * El Señor es mi firme apoyo, mi asilo y mi libertador.
17:3 Mi Dios es mi socorro * y en Él esperaré.
17:3 Él es mi protector, mi poderosa salvación * y mi amparo.
17:4 Invocaré, pues, al Señor con alabanzas, * y me veré libre de mis enemigos.
17:5 Me cercaron dolores de muerte; * y torrentes de iniquidad me llenaron de terror.
17:6 Me rodearon dolores de infierno; * estuve a punto de caer en lazos de muerte.
17:7 Mas en medio de esta mi tribulación invoqué al Señor, * y a mi Dios clamé,
17:7 El cual desde su santo templo escuchó benigno mis voces; * y mi clamor y mi acatamiento ante Él penetró sus oídos.
17:8 Se conmovió y tembló luego la tierra, * los cimientos de los montes se estremecieron y se conmovieron, viéndole tan airado.
17:9 Se levantó una gran humareda ante la fuerza de su ira, un fuego devorador salía de su rostro; * por Él fueron encendidas brasas.
17:10 Inclinó los cielos, y descendió, * llevando una oscura niebla bajo sus pies.
17:11 Montó sobre querubines; y tomó el vuelo; * voló llevado en alas de los vientos.
17:12 Puso entre tinieblas su asiento; sirviéndole de pabellón, que le cubría por todas partes, * un agua tenebrosa suspensa en las nubes del aire.
17:13 Al resplandor de su presencia se resolvieron las nubes * en lluvia de piedras y de centellas ardientes.
17:14 Y tronó el Señor desde lo alto del cielo; y el Altísimo dio una voz como suya, * y cayeron al instante piedras y ascuas de fuego.
17:15 Disparó sus saetas, y los disipó; * arrojó gran multitud de rayos, y los aterró.
17:16 Se hicieron visibles los ocultos manantiales de las aguas * y quedaron descubiertos los cimientos de la tierra,
17:16 Al estruendo tuyo, ¡oh Señor!, * al resoplido del aliento de tu ira.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Yo te amo, Señor; Tú eres mi fortaleza.
Ant. Retríbuet mihi Dóminus * secúndum iustítiam meam.
Psalmus 17(17-35) [5]
17:17 Misit de summo, et accépit me: * et assúmpsit me de aquis multis.
17:18 Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, et ab his qui odérunt me: * quóniam confortáti sunt super me.
17:19 Prævenérunt me in die afflictiónis meæ: * et factus est Dóminus protéctor meus.
17:20 Et edúxit me in latitúdinem: * salvum me fecit, quóniam vóluit me.
17:21 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum retríbuet mihi:
17:22 Quia custodívi vias Dómini, * nec ímpie gessi a Deo meo.
17:23 Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo: * et iustítias eius non répuli a me.
17:24 Et ero immaculátus cum eo: * et observábo me ab iniquitáte mea.
17:25 Et retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam: * et secúndum puritátem mánuum meárum in conspéctu oculórum eius.
17:26 Cum sancto sanctus eris, * et cum viro innocénte ínnocens eris:
17:27 Et cum elécto eléctus eris: * et cum pervérso pervertéris.
17:28 Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies: * et óculos superbórum humiliábis.
17:29 Quóniam tu illúminas lucérnam meam, Dómine: * Deus meus, illúmina ténebras meas.
17:30 Quóniam in te erípiar a tentatióne, * et in Deo meo transgrédiar murum.
17:31 Deus meus, impollúta via eius: elóquia Dómini igne examináta: * protéctor est ómnium sperántium in se.
17:32 Quóniam quis Deus præter Dóminum? * aut quis Deus præter Deum nostrum?
17:33 Deus, qui præcínxit me virtúte: * et pósuit immaculátam viam meam.
17:34 Qui perfécit pedes meos tamquam cervórum, * et super excélsa státuens me.
17:35 Qui docet manus meas ad prǽlium: * et posuísti, ut arcum ǽreum, brácchia mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Retríbuet mihi Dóminus secúndum iustítiam meam.
Ant. El Señor retribuyó * mi justicia.
Salmo 17(17-35) [5]
17:17 Entonces me alargó el Señor desde lo alto su mano, y me asió, * y me sacó de la inundación de tantas aguas.
17:18 Me libró de mis poderosísimos enemigos; y de cuantos me aborrecían; * porque se habían hecho más fuertes que yo.
17:19 Se echaron de repente sobre mí en el día de mi angustia; * pero el Señor se hizo mi protector.
17:20 Me sacó a la anchura, * me salvó por un efecto de su buena voluntad para conmigo.
17:21 El Señor me recompensará según mi justicia, * y me premiará conforme a la pureza de mis manos.
17:22 Porque yo he seguido atentamente las sendas del Señor, * y nunca he procedido impíamente contra mi Dios.
17:23 Porque tengo ante mis ojos todos sus juicios, * y no he desechado jamás sus justísimos preceptos.
17:24 Y me mantendré puro delante de Él; * y me cuidaré de mi mala inclinación.
17:25 Y el Señor me galardonará conforme a mi justicia, * y según la pureza de mis manos que está presente a sus ojos.
17:26 Porque Tú, Señor, con el santo te ostentarás santo, * e inocente con el inocente.
17:27 Con el sincero serás sincero, * y con el perverso serás como él merece.
17:28 Porque Tú salvarás al pueblo humilde, * y humillarás los ojos altaneros.
17:29 Y pues Tú, ¡oh Señor!, das la luz a mi antorcha, * esclarece, Dios mío, mis tinieblas.
17:30 Que con tu ayuda seré libertado de la tentación; * y al lado de mi Dios asaltaré toda muralla.
17:31 Irreprensible y puro es el proceder de mi Dios, acendradas al fuego sus promesas; * Él es el protector de cuantos ponen en Él su esperanza.
17:32 Porque ¿qué otro dios hay sino el Señor? * ¿O qué dios hay fuera de nuestro Dios?
17:33 El es el Dios que me ha revestido de fortaleza, * y ha hecho que mi conducta fuese sin mancilla;
17:34 Que ha dado a mis pies la ligereza de los ciervos, * y me ha colocado sobre las alturas.
17:35 Que adiestra mis manos para la pelea. * Tú eres, ¡oh Dios mío! el que fortaleciste mis brazos como arcos de bronce.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor retribuyó mi justicia.
Ant. Vivit Dóminus * et benedíctus Deus salútis meæ.
Psalmus 17(36-51) [6]
17:36 Et dedísti mihi protectiónem salútis tuæ: * et déxtera tua suscépit me:
17:36 Et disciplína tua corréxit me in finem: * et disciplína tua ipsa me docébit.
17:37 Dilatásti gressus meos subtus me: * et non sunt infirmáta vestígia mea:
17:38 Pérsequar inimícos meos et comprehéndam illos: * et non convértar, donec defíciant.
17:39 Confríngam illos, nec póterunt stare: * cadent subtus pedes meos.
17:40 Et præcinxísti me virtúte ad bellum: * et supplantásti insurgéntes in me subtus me.
17:41 Et inimícos meos dedísti mihi dorsum, * et odiéntes me disperdidísti.
17:42 Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret ad Dóminum: * nec exaudívit eos.
17:43 Et commínuam illos, ut púlverem ante fáciem venti: * ut lutum plateárum delébo eos.
17:44 Erípies me de contradictiónibus pópuli: * constítues me in caput géntium.
17:45 Pópulus quem non cognóvi servívit mihi: * in audítu auris obedívit mihi.
17:46 Fílii aliéni mentíti sunt mihi, * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt a sémitis suis.
17:47 Vivit Dóminus, et benedíctus Deus meus: * et exaltétur Deus salútis meæ.
17:48 Deus, qui das vindíctas mihi, et subdis pópulos sub me: * liberátor meus de inimícis meis iracúndis.
17:49 Et ab insurgéntibus in me exaltábis me: * a viro iníquo erípies me.
17:50 Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine: * et nómini tuo psalmum dicam.
17:51 Magníficans salútes Regis eius, et fáciens misericórdiam Christo suo David: * et sémini eius usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vivit Dóminus et benedíctus Deus salútis meæ.
Ant. Viva el Señor, * bendita sea mi Roca.
Salmo 17(36-51) [6]
17:36 Y me has salvado con tu protección, * y me has amparado con tu diestra.
17:36 Tu disciplina me ha corregido en todo tiempo; * y esa misma disciplina tuya será mi enseñanza.
17:37 Me fuiste abriendo paso por doquiera que iba, * y no flaquearon mis pies.
17:38 Perseguiré a mis enemigos y los alcanzaré, * y no volveré atrás hasta cuando queden eternamente deshechos.
17:39 Los destrozaré, no podrán resistir; * caerán debajo de mis pies.
17:40 Porque Tú me revestiste de valor para el combate, * y derribaste a mis pies a los que contra mí se alzaban.
17:41 Hiciste volver las espaldas a mis enemigos delante de mí, * y desbarataste a los que me odian.
17:42 Clamaron; mas no había quién los salvase; * clamaron al Señor, y no los escuchó.
17:43 Los desmenuzaré como polvo que el viento esparce, * y los barreré como lodo de las plazas.
17:44 Tú, Dios mío, me librarás de las contradicciones del pueblo; * Tú me constituirás caudillo de las naciones.
17:45 Un pueblo a quien yo no conocía, se sometió a mi dominio; * apenas hubo oído mi voz, me rindió la obediencia.
17:46 Mis hijos se han vuelto como hijos bastardos, * me faltaron a la fidelidad; han caído en la vejez y caducado los hijos bastardos, y van tropezando fuera de sus sendas.
17:47 Viva el Señor, y bendito sea mil veces mi Dios; * y sea glorificado el Dios de mi salud.
17:48 Tú, oh Dios mío, que sales a vengarme, y sujetas a mi dominio las naciones; * Tú que me libraste de la saña de mis enemigos,
17:49 Me ensalzarás sobre los que se levantan contra mí; * me librarás del hombre inicuo.
17:50 Por tanto, yo te alabaré, oh Señor, entre las naciones, * y cantaré himnos a la gloria de tu Nombre;
17:51 A aquel que ha salvado maravillosamente a su rey, usa de misericordia, y colma de beneficios a su ungido David, * y la usará también con su descendencia hasta el fin de los siglos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Viva el Señor, bendita sea mi Roca.
Ant. Exáudiat te * Dóminus in die tribulatiónis.
Psalmus 19 [7]
19:2 Exáudiat te Dóminus in die tribulatiónis: * prótegat te nomen Dei Iacob.
19:3 Mittat tibi auxílium de sancto: * et de Sion tueátur te.
19:4 Memor sit omnis sacrifícii tui: * et holocáustum tuum pingue fiat.
19:5 Tríbuat tibi secúndum cor tuum: * et omne consílium tuum confírmet.
19:6 Lætábimur in salutári tuo: * et in nómine Dei nostri magnificábimur.
19:7 Ímpleat Dóminus omnes petitiónes tuas: * nunc cognóvi quóniam salvum fecit Dóminus Christum suum.
19:7 Exáudiet illum de cælo sancto suo: * in potentátibus salus déxteræ eius.
19:8 Hi in cúrribus, et hi in equis: * nos autem in nómine Dómini, Dei nostri invocábimus.
19:9 Ipsi obligáti sunt, et cecidérunt: * nos autem surréximus et erécti sumus.
19:10 Dómine, salvum fac regem: * et exáudi nos in die, qua invocavérimus te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exáudiat te Dóminus in die tribulatiónis.
Ant. Que te escuche * el Señor el día del peligro.
Salmo 19 [7]
19:2 Que te oiga el Señor el día de la tribulación; * que te defienda el Nombre del Dios de Jacob.
19:3 Que te envíe socorro desde el santuario, * y sea tu firme apoyo desde Sion.
19:4 Tenga presente todos tus sacrificios, * y le sea gratísimo tu holocausto.
19:5 Que te conceda lo que desea tu corazón, * y cumpla todos tus designios.
19:6 Nosotros nos alegraremos por tu salud * y nos gloriaremos en el Nombre de nuestro Dios.
19:7 Otorgue el Señor todas tus peticiones. * Ahora veo que el Señor ha puesto a salvo a su ungido.
19:7 Él le oirá desde el cielo, que es su santuario, * en su poderosa diestra está la salvación.
19:8 Unos confían en sus carros, otros en sus caballos; * mas nosotros invocaremos el Nombre del Señor nuestro Dios.
19:9 Ellos se hallaron envueltos en los lazos y cayeron; * pero nosotros nos mantenemos erguidos y estamos llenos de vigor.
19:10 ¡Oh Señor!, salva al rey, * y óyenos el día en que te invoquemos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Que te escuche el Señor el día del peligro.
Ant. Dómine, * in virtúte tua lætábitur rex.
Psalmus 20 [8]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, in virtúte tua lætábitur rex.
Ant. Señor, * el rey se alegra por tu fuerza.
Salmo 20 [8]
20:2 Oh, Señor, en tu gran poder hallará el rey su alegría, * y saltará de extremado gozo por la salvación que le has enviado.
20:3 Tú le has cumplido el deseo de su corazón, * y no has frustrado los ruegos que formaron sus labios.
20:4 Antes, te has anticipado a él con bendiciones amorosas; * le pusiste sobre la cabeza una corona de piedras preciosas.
20:5 Te pidió vida, * y Tú le has concedido alargar sus días por los siglos de los siglos.
20:6 Grande es su gloria por la salvación que le has dado. * Aún le revistarás de una gloria y esplendor mucho más grande.
20:7 Porque Tú harás que él sea bendición eterna; * lo colmarás de gozo con sólo mostrarle tu rostro.
20:8 Por cuanto el rey tiene puesta su confianza en el Señor; * por lo mismo descansará inmóvil en la misericordia del Altísimo.
20:9 Alcance tu poderosa mano a todos tus enemigos; * descargue tu diestra sobre todos los que te aborrecen.
20:10 Mostrándoles tu rostro, harás de ellos como un horno encendido. * Airado el Señor los pondrá en consternación, y el fuego los devorará.
20:11 Extirparás su descendencia de la faz de la tierra, * y quitarás su raza de entre los hijos de los hombres.
20:12 Porque urdieron contra ti maldades; * forjaron designios que no pudieron ejecutar.
20:13 Tú los pondrás en fuga, * y tendrás aparejadas contra ellos, las flechas de tu arco.
20:14 Ensálzate, Señor, con tu poder infinito; * que nosotros celebraremos con cánticos e himnos tus maravillas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, el rey se alegra por tu fuerza.
Ant. Exaltábo te, * Dómine, quóniam suscepísti me.
Psalmus 29 [9]
29:2 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti eius: * et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
29:6 Quóniam ira in indignatióne eius: * et vita in voluntáte eius.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adiútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me.
Ant. Te ensalzaré, * Señor, porque me has librado.
Salmo 29 [9]
29:2 Te glorificaré, ¡oh Señor!, por haberte declarado mi protector, * no dejando que mis enemigos se gozaran a costa de mí.
29:3 ¡Oh Señor Dios mío!, yo clamé a ti, * y me diste la salud.
29:4 Tú sacaste, Señor, mi alma del infierno. * Tú me salvaste, para que no cayera con los que descienden a lo profundo.
29:5 ¡Oh vosotros santos del Señor!, * cantadle himnos, y celebrad su memoria sacrosanta.
29:6 Porque de su indignación procede el castigo; * y de su voluntad pende la vida.
29:6 Hasta la tarde durará el llanto, * y al salir la aurora será la alegría.
29:7 En medio de mi prosperidad yo había dicho: * No experimentaré nunca jamás mudanza alguna.
29:8 ¡Oh Señor!, tu voluntad * es la que ha dado consistencia a mi floreciente estado.
29:8 Apartaste de mí tu rostro, * y al instante fui trastornado.
29:9 A ti, ¡oh Señor!, clamaré, * y a ti, Dios mío, dirigiré mis plegarias.
29:10 ¿Qué utilidad te acarreará mi muerte, * y que yo descienda a la corrupción del sepulcro?
29:10 ¿Acaso el polvo cantará tus alabanzas, * o anunciará tus verdades?
29:11 Me oyó el Señor, y se apiadó de mí. * Se declaró el Señor protector mío.
29:12 Trocaste, ¡oh Dios!, mi llanto en regocijo, * rasgaste mi cilicio, y me revestiste de gozo,
29:13 A fin de que sea mi gloria el cantar tus alabanzas, y nunca tenga yo penas. * ¡Oh Señor Dios mío!, yo te alabaré eternamente.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Te ensalzaré, Señor, porque me has librado.
℣. Ex Sion spécies decóris eius.
℟. Deus noster maniféste véniet.
℣. Desde Sion, la Hermosa, Dios resplandece.
℟. Viene nuestro Dios y no callará.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Isaía Prophéta
Isa 13:1-4
1 Onus Babylónis, quod vidit Isaías fílius Amos.
2 Super montem caliginósum leváte signum, exaltáte vocem, leváte manum, et ingrediántur portas duces.
3 Ego mandávi sanctificátis meis, et vocávi fortes meos in ira mea, exsultántes in glória mea.
4 Vox multitúdinis in móntibus, quasi populórum frequéntium: vox sónitus regum, géntium congregatárum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Súscipe verbum, Virgo María, quod tibi a Dómino per Angelum transmíssum est: concípies et páries Deum páriter et hóminem,
* Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.
℣. Páries quidem fílium, et virginitátis non patiéris detriméntum: efficiéris grávida, et eris mater semper intácta.
℟. Ut benedícta dicáris inter omnes mulíeres.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
Del Profeta Isaías
Is 13:1-4
1 Duro anuncio contra Babilonia, revelado a Isaías, hijo de Amós.
2 Sobre el monte cubierto de tinieblas plantad el estandarte, alzad la voz, tended la mano, y entren los caudillos por las puertas.
3 Yo he dado mis órdenes a los que tengo prevenidos, he llamado en mi ira a mis campeones llenos de alborozo por defender mi gloria.
4 Algazara de mucho gentío sobre las montañas, como de pueblos numerosos, voces de alarma de príncipes y de naciones reunidas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Recibe, Virgen María, la palabra del Señor, que te ha sido comunicada por medio del Ángel: concebirás y darás a luz un Hijo, Dios y juntamente hombre.
* Por eso te llamarán bendita entre todas las mujeres;
℣. Darás a luz un Hijo, y no padecerás lesión en tu virginidad y quedarás madre siempre intacta.
℟. Por eso te llamarán bendita entre todas las mujeres.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Isa 13:4-8
4 Dóminus exercítuum præcépit milítiæ belli,
5 Veniéntibus de terra procul a summitáte cæli: Dóminus, et vasa furóris eius, ut dispérdat omnem terram.
6 Ululáte, quia prope est dies Dómini: quasi vástitas a Dómino véniet.
7 Propter hoc omnes manus dissolvéntur, et omne cor hóminis contabéscet,
8 Et conterétur. Torsiónes et dolóres tenébunt; quasi partúriens dolébunt: unusquísque ad próximum suum stupébit, fácies combústæ vultus eórum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Læténtur cæli, et exsúltet terra, iubiláte, montes, laudem: quia Dóminus noster véniet,
* Et páuperum suórum miserébitur.
℣. Oriétur in diébus eius iustítia, et abundántia pacis.
℟. Et páuperum suórum miserébitur.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
Is 13:4-8
4 El Señor de los ejércitos ha dado sus órdenes a la belicosa milicia,
5 La cual viene de países remotos desde el cabo del mundo. El Señor y los instrumentos de su ira vienen para dejar desierta toda la tierra.
6 Esforzad los aullidos, porque cercano está el día del Señor. La desolación será como de la terrible mano del Señor.
7 Por esto todos los brazos perderán su vigor y energía, y todos los corazones de los hombres desfallecerán,
8 Y serán quebrantados. Se verán agitados de tormentos y dolores, y gemirán como mujer que está de parto; cada uno quedará atónito mirando a su vecino, sus rostros se pondrán secos y denegridos.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Alégrense los cielos, regocíjese la tierra y canten los montes alabanzas, porque vendrá nuestro Señor.
* Y se compadecerá de sus pobres.
℣. Nacerá en sus días la justicia y abundancia de paz.
℟. Y se compadecerá de sus pobres.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Isa 13:9-11
9 Ecce dies Dómini véniet, crudélis, et indignatiónis plenus, et iræ furorísque, ad ponéndam terram in solitúdinem, et peccatóres eius conteréndos de ea.
10 Quóniam stellæ cæli, et splendor eárum, non expándent lumen suum: obtenebrátus est sol in ortu suo, et luna non splendébit in lúmine suo.
11 Et visitábo super orbis mala, et contra ímpios iniquitátem eórum, et quiéscere fáciam supérbiam infidélium, et arrogántiam fórtium humiliábo.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Aliéni non transíbunt per Ierúsalem ámplius:
* Nam in illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, dicit Dóminus.
℣. Deus a Líbano véniet, et Sanctus de monte umbróso et condénso.
℟. Nam in illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, dicit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Nam in illa die stillábunt montes dulcédinem, et colles fluent lac et mel, dicit Dóminus.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
Is 13:9-11
9 Mirad que va a llegar el día del Señor, día horroroso y lleno de indignación, y de ira, y de furor, para convertir en un desierto la tierra, y borrar de ella a los pecadores.
10 Porque las más resplandecientes estrellas del cielo no despedirán la luz acostumbrada. Se oscurecerá el sol al nacer, y la luna no alumbrará con su luz.
11 Y castigaré la tierra por sus maldades, y a los impíos por su iniquidad. Y pondré fin a la soberbia de los infieles, y abatiré la arrogancia de los fuertes.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Los extranjeros no pasarán más por Jerusalén:
* Pues en aquel día los montes manarán dulzura, y los collados derramarán leche y miel, dice el Señor.
℣. Dios vendrá del Líbano, y el Santo del monte sombrío y fértil.
℟. Pues en aquel día los montes manarán dulzura, y los collados derramarán leche y miel, dice el Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Pues en aquel día los montes manarán dulzura, y los collados derramarán leche y miel, dice el Señor.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Excita, Dómine, corda nostra ad præparándas Unigéniti tui vias: ut, per eius advéntum, purificátis tibi méntibus servíre mereámur:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Mueve, Señor, nuestros corazones, y prepara en nosotros los caminos de tu Hijo, para que te sirvamos, por su venida, con espíritu limpio.
Que vive y reina en unión del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help